Mijn grootste fout: te weinig foto's van ons gezin

Deze blog is geschreven door Linda, een klant die liever niet met haar gezicht online wil. Dat is geen probleem natuurlijk, maar ze bood aan om wat te schrijven zodat ik toch iets kon delen. Ik had niets beters kunnen vragen dan dit:

Een Reis Door de Tijd met Mijn Gezin

Laatst zat ik op een regenachtige zondagmiddag te bladeren door oude fotoalbums, op zoek naar herinneringen aan mijn vader. Hij overleed een paar maanden geleden, op 89-jarige leeftijd. Ondanks zijn gezondheid kwam het verlies hard aan. Terwijl ik door de vergeelde pagina's ging, viel het me op hoe weinig foto's er eigenlijk waren. Te weinig van papa en mij, te weinig van ons gezin. Het bracht een gemis naar boven, niet alleen door zijn afwezigheid, maar ook door de momenten die nooit zijn vastgelegd.

Dit bracht me terug naar mijn eigen gezin. Met drie kinderen in huis is het altijd hectisch. Voor je het weet, zit de oudste al in groep 8 en vraag je je af waar de tijd gebleven is. Net zoals bij mijn vader en mij, realiseerde ik me dat ook wij te weinig foto's hebben. De dagen vliegen voorbij in een waas van school, sportclubjes en avondeten, en de camera blijft meestal onaangeroerd. En eerlijk, wie neemt de meeste foto's? Juist, wij moeders! Daardoor staan we er zelf bijna nooit op.

Ik herinner me een middag waarop mijn jongste trots zijn zelfgemaakte tekening liet zien. Dat was zo'n moment dat je in een potje zou willen stoppen om het steeds opnieuw te beleven. En toen dacht ik: waarom leg ik dit niet vast? Niet alleen de grote mijlpalen, maar ook de kleine, dagelijkse momenten die zo waardevol zijn.

Ik besloot dat het tijd was om vaker een fotograaf in te schakelen. Want hoe leuk is het om zelf foto's te maken, een professionele touch maakt toch wel het verschil. Zo kwamen we bij Sven terecht. Een fotograaf uit Mariahout die precies weet hoe hij kinderen op hun gemak kan stellen en de meest spontane momenten kan vangen.

We maakten een afspraak en eerlijk, het was een van de beste beslissingen die ik dit jaar heb genomen. De kinderen hadden de tijd van hun leven tijdens de fotoshoot. Ze renden, sprongen en lachten alsof er geen camera in de buurt was. Sven wist precies de juiste momenten te pakken, die kleine sprankjes van geluk. Zelfs mijn man, die normaal gesproken altijd de eerste is om te zeggen: "Moet je nou alweer een foto maken?", genoot zichtbaar van de sessie.

En nu, een paar weken later, hangen de foto's in onze woonkamer. Elke keer als ik er langs loop, voel ik een warm gevoel van trots en geluk. Deze beelden zijn niet zomaar foto's; ze zijn een tastbare herinnering aan de liefde en het leven in ons gezin. En eerlijk, het is ook wel eens fijn om zelf op de foto te staan in plaats van altijd maar achter de telefoon te zitten.

Dus, als je net als ik altijd bezig bent, neem dan even een stapje terug en denk na over de herinneringen die je wilt bewaren. Maak tijd vrij om die momenten vast te leggen. Geloof me, het is de moeite waard.

Om het verhaal vrolijk af te sluiten: onze fotosessie met Sven was een groot succes. De kinderen praten er nog steeds over en vragen wanneer we weer mogen. Ik weet zeker dat we snel teruggaan, want deze momenten wil ik nooit meer missen.

Groetjes van een trotse moeder uit Brabant! (En een tip voor de volgende keer: moeders, leg die telefoon neer en laat een professional het werk doen. Dan sta je zelf ook een keer op de foto!)